Abstract

Özet

Abstract

Özet

Abstract

Dentin hypersensitivity has been defined as the short, sharp and severe pain arising from exposed dentin in response to thermal, evaporative, tactile, electrical, chemical or osmotic stimuli. Various theories about pain mechanism of dentin hypersensitivity have been reported but none of the pain mechanisms has not been proved yet. The epidemiological research reported various prevelances about dentin hypersensitivity and day after day it is increasing. The aetiology of dentin hypersensitivity is multifactorial. Diagnosis is difficult. Different materials and methods have been used for the treatment of dentin hypersensitivity but a gold standart for treatment has not been found yet. The definition, theories about pain mechanisms, aetiology and risk factors, diagnosis and treatment of dentin hypersensitivity will be discussed in this review.

Özet

Dentin aşırı hassasiyeti, açığa çıkmış dentinin termal, buharlaşma, dokunma, elektriksel, kimyasal veya osmotik uyaranlara karşı cevap olarak oluşturduğu kısa süreli, keskin ve şiddetli ağrı olarak tanımlanmaktadır. Ağrı mekanizması ile ilgili çeşitli teoriler ortaya atılmış ancak; dentin aşırı hassasiyetinin oluşturduğu ağrı mekanizması halen kesin olarak anlaşılamamıştır. Epidemiyolojik çalışmalar da çok farklı sonuçlar elde edilmiştir. Etyolojisi multifaktöriyeldir. Görülme sıklığı gün geçtikçe artan dentin aşırı hassasiyeti diğer tüm patolojilerin elenmesi ile teşhis edilebildiği için teşhisi zor bir durumdur. Tedavisi amacıyla pek çok materyal ve yöntem denenmiştir ancak henüz altın standart olabilecek bir yöntem belirlenememiştir. Bu derlemede dentin aşırı hassasiyetinin tanımı, ağrı mekanizması ile ilgili teoriler, etiyoloji ve risk faktörleri, tanı ve teşhisi ile tedavide kullanılan materyal ve yöntemler tartışılacaktır.

Abstract

Currently minimal intervention techniques are put into practice for the maximum preservation of tooth structure and function in modern dentistry. While treating deep dentine caries according to the traditional method defined by G.V. Black, removing all of the carious tissue can give way to perforation of the pulp, endodontic treatment or at some issues the extraction of the tooth. To protect the vitality of the pulp which is so important for the lifetime, function and prognose of a tooth, new methods and materials has been improved according to the increased understanding of the histology and phsyology of the dentin-pulp complex and the current developments of the adhesive resine systems and restorative materials. The selective caries removal techniques, disinfection of the cavity, the pulp capping methods and the currrent treatment methods used in the presence of a deep dentin caries were discussed in this review.

Özet

Günümüzde modern diş hekimliği kapsamında, diş dokularının maksimum oranda korunması ve fonksiyon görmesi için minimal invaziv yöntemler uygulanmaktadır. G.V. Black tarafından tanımlanmış olan geleneksel görüşe bağlı kalınarak uygulanan derin dentin çürüğü tedavilerinde tüm çürük dokunun uzaklaştırılması, pulpanın perforasyonuna dolayısıyla endodontik girişimlere ve bazı durumlarda çekime neden olabilmektedir. Dişin ağızda kalma süresi, fonksiyonu ve prognozu açısından önemli bir etken olan pulpanın vitalitesinin daha uzun süre korunabilmesi amacıyla adeziv sistemler ve restoratif materyallerdeki yeni gelişmelerle günümüzde pek çok yeni tedavi yaklaşımı ve materyal geliştirilmiştir. Bu derlemede derin dentin çürüğü varlığında çürüğün uzaklaştırılmasındaki selektif yaklaşımlar, kavitenin dezenfeksiyonu, kuafaj uygulamaları ve derin dentin çürüğünün tedavisindeki güncel yaklaşımlar tartışılmıştır.